Kassa! (1) - Sexgeschichten

Kassa! (1)

Kassa! (1)

Boodschappen doen is voor de meesten corvee, maar dankzij leuke kassadames kan ik daar toch iets positiefs aan beleven. Enkele jaren geleden kwam ik bij de supermarktkassa, waar een meisje zat (ik schatte haar 18 of 19) met mooi bruin haar, sproetjes, fraaigestifte lippen en een hele sexy, diepe stem vriendelijk mijn boodschappen scande en me liet afrekenen met mijn pinpas.

Ik vond haar zo leuk dat ik speciaal haar kassa nam vanaf dat moment, ook als dat betekende dat ik voor een langere rij moest kiezen. Boeide niet, als ik maar even contact met haar kon hebben. Ik wist haar voornaam van haar badge, probeerde wat te zoeken op Facebook om meer over haar aan de weet te komen, maar met alleen een voornaam kom je niet zo ver.

Op een gegeven moment maakte mijn favorietje 'promotie'. Ze ging naar de klantenservice en hielp ook bij de scan-kassa's. Dat opende voor mij nieuwe mogelijkheden. Als ze dienst had ging ik met smoesjes en vragen over producten naar de klantenservicebalie, voerde korte gesprekjes met haar en maakte soms een complimentje. Over haar stem bijvoorbeeld. Daar kon ze geen raad mee, want ze zei dat ze zelf vond dat ze een vreselijke stem had, omdat die zo zwaar was en niet bij een vrouw paste.

Als ze bij de scankassa's stond babbelde ik ook kort wat met haar en werd beloond met veel meer actiezegels dan waar ik recht op had. Op een gegeven moment vond ik dat ik de stoute schoenen moest aantrekken en zei: Zo'n knap iemand als jij heeft zeker ...

... wel een vriend? Ze zei: niet meer, mijn vriend heeft het een maand geleden uitgemaakt.

Ik putte daar moed uit en zei: Kom eens een keertje wat bij me drinken, als je dat leuk vindt. Ik bijt niet, hoor. Ik schreef mijn telefoonnummer op een leeg actiezegelsboekje. Dat stopte ze snel weg en ik ging door het klaphekje naar buiten, terwijl ik nog even naar haar omkeek.

Tot mijn verbazing ging enkele dagen later 's avonds de telefoon. Mijn kassadame! Ik was in de zevende hemel. Ze was wat nerveus en zei: mag ik nu bij je langskomen? Natuurlijk, zei ik en ik gaf haar mijn adres. O, dat is maar vijf minuten fietsen, ik ben er zo.

Ze belde na die tergend langzaam voorbij gaande minuten aan. Ze had zich mooi opgemaakt en zag er heel anders uit in 'burgerkleren'. Ik liet haar binnen en nam daar jas aan. Ze liep de woonkamer binnen, keek nieuwsgierig rond en zei: Woon je hier alleen? Nee, zei ik, met mijn poezen. Ik hoop niet dat je allergisch bent.

Wat wil je drinken? Ik heb niet zo veel in huis, helaas. Whiskey, bier en anders fris. Doe maar een biertje, klonk het. Ik haalde twee biertjes uit de koelkast en spoelde twee glazen af. Ze was gaan zitten op het grote bankstel en ik nam naast haar plaats, niet te dicht op haar. We schonken onze glazen vol. Ik aarzelde even over de volgende stap.

Ik vind je erg aantrekkelijk, zei ik, zeker nu je die lelijke stofjas van je werk niet aan hebt. Ze moest lachen en ik keek naar haar versleten spijkerbroek en het blauwe bloesje dat ...